Klinkierowa wieża w Antwerpii Oryginalny budynek z białej cegły
Oryginalny projekt budynku mieszkalnego wykonanego z białej cegły wprowadził wiele świeżości w nadmorską dzielnicę Antwerpii. Nowoczesna i ciekawie zarysowana elewacja obiektu rozjaśniła okolicę, stając się jej integralną częścią
W bezpośredniej bliskości portu w Antwerpii zbudowano zaprojektowany przez AWG Architecten nazwany Świetlną Wieżą dom mieszkalny. Na 22 kondygnacjach budynku znajduje się łącznie 147 apartamentów. Mieszkania posiadają wąskie i wysokie okna, które w elegancko ukształtowanej jasnej fasadzie z klinkieru otwierają niesamowity widok na port i miasto.
Wyjątkowe położenie
Antwerpia posiada po Rotterdamie drugi co do wielkości port kontenerowy w Europie. Historyczny teren portu, po przeniesieniu urządzeń portowych na północ, pozostawał zaniedbany i zapomniany. W międzyczasie, wzdłuż starego portowego molo, powstała nowoczesna dzielnica biurowa i mieszkalna. Na graniczącej z tym obszarem działce planowana jest budowa nowego szpitala, portu jachtowego oraz dwóch szkół wyższych. Ważnym i charakterystycznym akcentem urbanistycznym są projekty wysokich budynków. Oprócz Wieży świetlnej są nimi: Wieża parkowa, Wieża Londynu oraz Gwiazda północy. Obiekty wspólnie tworzą niepowtarzalny zarys na tle nieba, który najlepiej jest oglądać na skrzyżowaniu ulic Norderlaan i Londenstraat.
Ciekawe akcenty
Wysoka na 70 metrów Wieża świetlna wyróżnia się świetlistą, klinkierową elewacją oraz wąskimi i wysokimi na całą kondygnację oknami. Ciekawym akcentem jest dwukondygnacyjne mezzanino z powierzchniami sklepowymi oraz z murowanymi słupami w kształcie arkad. Interesujące rozwiązania znaleźć można również w przestrzeni dwóch górnych kondygnacji z apartamentami typu Penthouse. W miarę zbliżania się do budynku coraz bardziej widoczne stają się wystające na wschód i zachód tarasy i loggia, które swoim nieregularnym usytuowaniem podkreślają żywy charakter całej elewacji. AWG Architecten to jedno z najbardziej renomowanych biur projektowych w Belgii. Architektom udało się w ostatnim czasie zmienić wizerunek kompleksu o tej samej nazwie Wieża świetlna na terenie zakładów Philips’a w Eindhoven. Jego błyszcząca biała elewacja zalicza się do najważniejszych przykładów klasycznego modernizmu w Holandii. – Dokładnie ten sam efekt chcieliśmy osiągnąć także w Antwerpii – tłumaczą architekci, wyjaśniając tym samym powtórzoną nazwę nowej budowli.
Drogocenny klinkier
Myślą przewodnią w projektowaniu Wieży świetlnej było stworzenie uniwersalnej koncepcji przestrzennej z elastycznym rzutem poziomym, tak aby można by było w dowolnym momencie dopasować budynek do zmieniających się wymagań. – Elewacje skutecznie ukrywają funkcjonalny charakter wnętrza budynku. Jedynie wystające tarasy i loggia zdradzają wykorzystanie obiektu jako budynku mieszkalnego – podkreślają architekci. Decyzja o zastosowaniu białej ceramiki klinkierowej zrodziła się dopiero w czasie procesu projektowania. – Chcąc zaprojektować budynek odznaczający się solidnością i spójnością oraz charakterystyczną jednolitą bryłą budynku, zdecydowaliśmy się z powodów estetycznych i praktycznych, ale też finansowych na biały klinkier ceramiczny Röben – informują architekci. Do stworzonej przez nich koncepcji idealnie nadawała się cegła klinkierowa Oslo perłowobiała gładka w najczęściej spotykanym formacie NF(240x115x71 mm). Błyszczące, białe cegły przekonały projektantów nie tylko swą gładką i jednolitą powierzchnią lica, lecz także gwarancją nieznacznego nasiąkania wodą – poniżej 2%, oraz brakiem wrażliwości na kurz i spaliny. Te unikatowe właściwości materiału osiągnięto dzięki wypalaniu gliny w bardzo wysokiej temperaturze – aż do spiekania, dzięki czemu cząstki brudu nie mogą przenikać w głąb cegieł. Dlatego bliskość ważnego dla miasta węzła komunikacyjnego o dużym natężeniu ruchu nie stanowi zagrożenia dla powstałego budynku: spaliny nie są w stanie wyrządzić trwałej szkody białej, ceglanej elewacji.
Niecodzienna elewacja
Ze względu na duże powierzchnie okien, powierzchnie murowane nie dominują bryły. Odcinki pionowe zostały wymurowane w wiązaniu wozówkowym z jasnymi spoinami. W środku zdecydowano się na osadzenie pojedynczych cegieł lekko wysuniętych i w sposób zblokowany leżących jedna nad drugą. W ten sposób udało się nawiązać do całości elewacji, kontynuując pionowy charakter ukształtowanych w rodzaj arkad kondygnacji mezzanino. W poziomych obszarach podokiennych murowano klinkier w sposób pionowy, aby osiągnąć wrażenie kontrastujących elewacji. – Nie wykorzystywaliśmy do tego specjalnych prefabrykowanych elementów budowlanych. Nadproża okienne wykonano klasycznie, przy pomocy dźwigarów stalowych – tłumaczą architekci.
